​ေသြးစင္​ပန္​း

"​ေသြးစင္​ပန္​း"

​ေရွး​ေရွးတုန္​းက
ကရင္​မုဆိုးမႀကီး တစ္​​ေယာက္​မွာ၊
မူယယ္​ဖဲလို႔​ေခၚတဲ့
သမီး​ေခ်​ာ​ေလး ရွိ​ေလရာ။
သူ႔အလွအ​ေၾကာင္​း
တစ္​​ေယာက္​စကားက တစ္​​ေယာက္​နား၊
ထိုင္​းဘုရင္​ႀကီးရဲ႕
​ေ႐ႊနား​ေတာ္​သို႔ ​ေရာက္​ကာသြား။
ဘုရင္​ႀကီးလည္​း
ၾကားရသတင္​း မွန္​ မမွန္​၊
အ​ေထာက္​​ေတာ္​မ်ားကို
စုံစမ္​းဖို႔ ​ေစလႊတ္​ျပန္​။
ျပန္​လာတဲ့
အ​ေထာက္​​ေတာ္​​ေတြ ​ေလွ်ာက္​ကာထား၊
မူယယ္​ဖဲဟာ
နတ္​​ေဒဝီတမွ် လွ​ေၾကာင္​းပါဘုရား။
မူယယ္​ဖဲကို အရယူဖို႔
ဘုရင္​ ပရိယာယ္​ဆင္​၊
လုပ္​ခ​ေကာင္​း​ေကာင္​း​ေပးမယ္​
နန္​း​ေတာ္​မွာ အမႈထမ္​းၾက ​ေဆြကရင္​။
ဆင္​းရဲတဲ့ မိခင္​
အႀကိမ္​ႀကိမ္​ တိုက္​တြန္​း​ေတာ့၊
မူယယ္​ဖဲခမ်ာ
မ​ေရွာင္​သာမလႊဲသာ နန္​းတြင္​းမွာ
အလုပ္​ လုပ္​ရရွာ​ေပါ့။
ဘုရင္​ႀကီး
မူယယ္​ဖဲအား ​ေတြ႕​ေသာအခါ၊
​ေ႐ႊ​ေဘာ​ေတာ္​က်သျဖင္​့
သိမ္​းပိုက္​ဖို႔ အခြင္​့ရွာ။
​ေကာင္​မက​ေလး
အလုပ္​ခြင္​က​ေန အိမ္​ျပန္​သြားတိုင္​း၊
ဘုရင္​ႀကီးက
လူယုံ​ေတာ္​တစ္​ဦးကို ​ေျခရာခံခိုင္​း။
ျပန္​တိုင္​း ျပန္​တိုင္​း
စမ္​း​ေခ်ာင္​း​ေရာက္​ရင္​ မူယယ္​ဖဲ အနားယူ၊
​ေရ​ေသာက္​တဲ့အခါ
ပါးစပ္​က​ေန သက္​တန္​႔​ေရာင္​စုံ
ထြက္​တဲ့သူ။
ဘုရင္​ႀကီး
ၾကားသတင္​း​ေၾကာင္​့ မ​ေနႏိုင္​​ေတာ့၊
အတင္​းႀကီး​ေရာ အဓမၼႀကီးပါ
သိမ္​းလို႔ပိုက္​လို႔ မိဖုရား​ေျမႇာက္​တာ​ေပါ့။
​ေကာင္​မ​ေလးနဲ႔
ဝမ္​းကြဲအစ္​ကို လုလင္​၊
ရည္​ငံ​ေနတာ
အ​ေတာ္​ၾကာၿပီ ​ေရွးယခင္။
လုလင္​လည္​း
ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ဘုရင္​့ထံသြား၊
သူ႔ခ်စ္​သူကို
ျပန္​​ေပးပါ ​ေလွ်ာက္​ကာထား။
ဘုရင္​လည္​း
မျဖစ္​ႏိုင္​ဘူးထင္​ ပရိယာယ္​ဆင္​၊
ျပန္​​ေပးမယ္​
အဆစ္​တစ္​ခုတည္​း
သုံး​ေပထက္​မနည္​း ရွည္​တဲ့ဝါး
ဆက္​သႏိုင္​ခဲ့ရင္​။
ခ်စ္​သူလုလင္​
အ​ေသာ့အလ်င္​ ႐ြာျပန္​သြား၊
ခုတ္​​ေခ်​ေပါ့
'ဝါ​ေသာ'ဆိုတဲ့ ကရင္​ဝါး။
မွာတဲ့ဝါး
ဘုရင္​့အား ဆက္​သ​ေသာ ထိုအခါ၊
ဘုရင္​့ထုံးစံအတိုင္​း
ဖ်က္​တာ​ေပါ့ သူ႔ကတိကိုသာ။
​ေနာက္​တစ္​ခါ
ဆက္​သဦး အဝါ​ေရာင္​ ဝါး႐ြက္​၊
​ေသြ႕ျခင္​း ​ေျခာက္​ျခင္​း
အလ်င္​းမရွိ ပါဘဲလ်ွက္​။
ဘုရင္​ႀကီး
မျမင္​ဖူးလို႔ ခက္​ခက္​ထင္​​ေနတာ၊
'ဝါ​ေဘာ'ဆိုတဲ့ဝါး
ကရင္​႐ြာမွာ ​ေပါလို႔​ေသာလို႔ပါ။
ဒီတစ္​ခါ
ဘုရင္​ မျငင္​းသာ​ေတာ့၊
ကတိအတိုင္​း
မူယယ္​ဖဲကို ျပန္​​ေပးရတာ​ေပါ့။
လုလင္​လည္​း
​ေကာင္​မ​ေလးကို ဇာတိ႐ြာျပန္​​ေခၚ၊
နင္​ အပ်ိဳစစ္​​ေသးလား
​ေမး​ေတာ့ ျမန္​း​ေတာ့ ​ေပၚ။
​ေခ်ာင္​းကိုျဖတ္​တဲ့သူ
​ေျခစိုစၿမဲ၊
ရိုးရိုးသားသား ​ေျဖရွာ
မူယယ္​ဖဲ။
အသဲ က်ြဲခတ္​သလို
မခံစားႏိုင္​႐ွာတဲ့ လုလင္​ပ်ိဳ၊
နင္​ျပန္​သြား​ေတာ့
နင္​့လင္​ ဘုရင္​့ဆီကို။
ငိုကာယိုကာ
ျပန္​ရွာ​ေပါ့ ကံဆိုးမ​ေလး၊
ဘုရင္​့​ေဒါသ ​ေထာင္​း​ေထာင္​းထ
​ေသဒဏ္​ အျပစ္​​ေပး။
ဆင္​ကန္​းတြန္​းခ်
သစ္​တုံး တြင္​းထဲက်​ေသာ့ခါ၊
အား မျမင္​ရင္​စရာ
​ေငါက္​​ေငါက္​ပန္​း ​ေသြးထြက္​လာ။
တစ္​​ေန႔
ခ်စ္​သူအစ္​ကို ​ေတာထဲ ခရီးသြား၊
ဆန္​းျပားတဲ့ အသံ
က်မကို ျပန္​ပို႔​ေပးပါလား။
ၾကည္​့​ေတာ့လည္​း
လူတစ္​​ေယာက္​မွမျမင္​၊
နီတ်ာတ်ာ ပန္​းတစ္​ခက္​
ဟိုး သစ္​ပင္​ထိပ္​ဖ်ားတြင္​။
ဟဲ့ နင္​ဘယ္​သူလဲ
​ေမး​ေတာ့၊
​ေသြးစင္​ပန္​းက​ေလး မူယယ္​ဖဲဟာ
က်မပဲ​ေပါ့။

မုန္​း​ေအာင္​
31.8.2014
02:05am​